Tablet VIII, de Sleutel van Mysterie.

Tablet VIII

De Sleutel van Mysterie.

Aan jou, Oh Lieverd,
Heb ik gegeven mijn kennis.
Aan jou heb ik gegeven Licht.
Luister nu en ontvang mijn Wijsheid
Vanuit de ruimte-voertuigen, boven en voorbij.

Niet als de mens ben ik
Maar vrij ben ik geworden van dimensies en voertuigen.
In elk, neem ik een nieuwe gedaante.
In elk, verander ik mijn vorm.
Nu weet ik, dat het vormloze is Al dat is Vorm.

Groot is de wijsheid van de Zeven.
Machtig zijn Zij van ver voorbij.
Scheppen ZIJ door hun krachten,
Gevuld door kracht van voorbij.

Luister naar deze woorden van wijsheid.
Luister en maak ze als van jezelf.
Vindt in hen het vormloze.
Mysterie is verborgen kennis.
Weet en je zal het ontsluieren.
Vind het diep begraven in wijsheid
En bemeester het donker en licht.

Diep zijn de mysteriën rondom je,
Oude verborgen geheimen.
Zoek door de Sleutels van mijn Wijsheid.
Je zal zeker vinden de weg.
De poort naar mijn kracht is geheim,
Maar wie graag wil zal ontvangen.
Kijk naar het Licht, Oh mijn lieverd.
Open je en je zal ontvangen.
Druk door de vallei van het donker.
Overwin de Inwoner van de nacht.
je blik immer gericht op het LICHT-LICHAAM,
En één zal je zijn met het LICHT.

De mens is bewegend naar verandering
Naar vormen die niet van deze wereld zijn.
Groeiend in de tijd naar het vormloze,
Een lichaam zoals de cyclus boven.
Weet je, je moet vormloos worden
Voordat je bent het LICHT.

Luister, Oh Lieverd, naar mijn Stem,
Sprekend over de weg naar het LICHT,
Tonend de weg van het bereiken
Wanneer je een bent met het LICHT.

Zoek de mysteriën van het Hart van de AARDE.
Leer de Wet die bestaat,
Die de sterren in balans houdt,
Bij de kracht van de fundamentele stroom.
Zoek de vlam van AARDE’s leven.
Baad in het vuur van zijn vlam.
volg het driehoekige pad
Totdat je, ook, een vlam bent.

Spreek met woorden zonder stem
Naar hen die wonen beneden.
Stap in de Blauwe Heilige Tempel
En baad je in het vuur van alle leven.

Weet, Oh Lieverd, je bent complex,
Een wezen van de aarde en van vuur.
Laat de vlam helder schitteren.
Wees enkel het vuur.

Wijsheid is verborgen in donker.
Maar wanneer aangeraakt door de vlam van de Ziel,
Vind je de wijsheid en ben je Licht-Wezen,
Een Zon van het Licht zonder vorm.
Zoek altijd wijsheid.
Vind het in het hart van de vlam.
Weet dat alleen door streven
Licht gegoten word in je Brein.
Nu heb ik gesproken mijn Wijsheid.
Luister naar mijn Stem en geef je over.
Trek open de sluiers van het donker.
Schijn Licht op de WEG.

Spreek ik van het Oude Atlantis,
Spreek van de dagen van het Koninkrijk van de Schaduw,
Spreek van het komen
Van de kinderen van de Schaduw,
Uit grote diepte werden zij geroepen
Door wijsheid van de Aarde-Mens,
Geroepen met het doel grote kracht te bereiken.

Ver in het verleden, voordat Atlantis bestond,
Waren mensen die naar duisternis speurden,
Gebruikend donkere magie, roepende wezens
Vanuit de grote diepte ver onder ons.
Voorts kwamen zij in deze cyclus.
Vormloos waren zij van een andere vibratie,
Bestaand, ongezien, door de kinderen van de Aarde-Mens.
Alleen door bloed konden zij een wezen vormen.
Alleen door de mens konden zij leven in de wereld.

Door de eeuwen werden zij veroverd door de Meesters,
Verjaagd naar beneden naar de plaats waar ze vandaan kwamen.
Maar sommige bleven in verborgen plaatsen en
Voertuigen onbekend voor de mens.
Zo leefden zij in Atlantis als schaduwen,
Maar soms verschenen zij onder de mens.
Oh, wanneer het bloed werd geofferd,
Kwamen zij te wonen onder de mens.

In de vorm van de mens, waren zij onder ons,
Maar alleen voor het zicht waren zij als de mens.
Slangenhoofden toen de glans was verdwenen
Maar verschijnend aan de mens als mens onder de mens.
Braken zij in bij de vergaderingen,
Namen vormen aan als waren zij onder de mens.
Dodend door hun kunsten,
De leiders van de Koninkrijken,
Namen hun vorm aan en regeerden over de mens.
Alleen door Magie kon het ontdekt worden.
Alleen door Geluid kon men hun gezicht zien.
Zochten zij bij het Koninkrijk van de schaduw
Om de mens te vernietigen en te regeren in hun plaats.

Maar, weet je, de Meesters waren machtig in magie,
En konden de sluier laten verdwijnen van het gezicht van de Slang,
En hem terugzenden naar zijn plaats.
Ze kwamen naar de mens en leerde hem het geheim,
Het Woord dat alleen de mens kan uitspreken.
En haalden toen de sluier van de Slang
En vertelden het door aan de mens.

Maar, let op, de slang is nog steeds levend
In een plaats die soms open is voor de wereld.
Ongezien wandelen zij onder ons
In plaatsen waar riten zijn gezegd.
Iedere keer als de tijd vooruit gaat
Zullen zij de schijn van de mens aannemen.

Wanneer je wordt geroepen door de Meester
Die weet van het Licht en het Donker,
Alleen de Meester van het Licht mag
Controleren en binden zij in het vlees.

Zoek nimmer het Koninkrijk van de Schaduw,
Het kwaad zal zeker verschijnen.
Alleen de meester van het Licht zal
Overwinnen de schaduw van de angst.

Weet, Oh Lieverd,
Dat angst een groot obstakel is.
Wees meester van alles in het Licht,
De schaduw zal snel verdwijnen.
Luister en streef naar mijn wijsheid,
De stem van het Licht is duidelijk.
Zoek niet in de vallei der schaduw,
Alleen dan zal Licht verschijnen.

Luister, Oh Lieverd,
Naar de diepten van mijn wijsheid.
Spreek ik van kennis verborgen voor de mens.
Ver ben ik geweest op mijn reis door de Ruimte-Tijd,
Zelfs tot het einde van de ruimte in deze cyclus.
Oh, een verschijning van zij die bewaakten de grens,
Wachtend toen ik hen wilde passeren.
In die ruimte waar tijd niet bestaat,
Ontdekte ik, flauw, de bewakers van de cyclussen.
Bewegend door hoeken.
Onvrij zijn zij van de gebogen dimensies.

Vreemd en vreselijk
Zijn de bewakers van de grens.
Volgen zij het bewustzijn tot het einde van de ruimte.
Denk niet te ontsnappen door het binnengaan in je lichaam,
Zij volgen snel de Ziel door alle hoeken.
Alleen de cirkel geeft bescherming,
Veilig voor de klauwen
Van de Inwoners van de Hoeken.

Eens, heel lang geleden,
Benaderde ik de grote grens
En zag ik bij de kusten, waar tijd niet bestaat,
De vormloze in de vorm van de bewakers van de grens.
Oh, verborgen in het midden voorbij tijd vond ik ze:
En Zij, voelden mij van ver af,
Maakten zich groot en gaven een grote schreeuw
Die gehoord werd door alle cyclussen
Bewegend door de ruimte naar mijn ziel.

Vloog ik snel voor hen,
Weg van het onbedachte eind.
Maar immer zochten zij,
Bewegend in vreemde hoeken niet gekend door de mens.
Oh, bij de grijze kusten van de Tijd-Ruimtes einde
Vond ik de bewakers van de grens,
Raaskallend voor de ziel
Die het hiernamaals wil betreden.

Vloog ik door de cirkels terug naar mijn lichaam.
Vloog ik snel toen ze mij volgden.
Oh, de verslinders volgende mij,
Zoeken in hoeken om mijn ziel te verslinden.

Oh, weet je Lieverd,
Dat de ziel die de bewaker uitdaagt
Gebonden blijft aan de banden
Met de bewakers voorbij Tijd,
Vastgehouden tot de cyclus is voltooid
En daar gelaten wordt
Wanneer het bewustzijn verdwijnt.

Ik ging binnen in mijn lichaam
Creëerde ik cirkels die geen hoeken kennen,
Gecreëerde vorm
Die vorm, die van mijn vorm, was gevormd.
Maakte van mijn lichaam een cirkel
En verloor de achtervolgers in de cirkels van tijd.
Maar, evenzo, toen vrij van mijn lichaam,
Moet ik immer voorzichtig zijn
Om niet te bewegen door hoeken,
Anders is mijn ziel nimmer vrij.

Weet je, de bewakers van de grenzen
Bewegen alleen door hoeken
En nooit door de golven van de ruimte.
Alleen door te bewegen in golven kan je
Ontkomen aan hen,
Want in de hoeken dagen zij je uit.
Oh lieverd, leef naar mijn waarschuwing:
Probeer nooit om de poort open te
Breken van ver voorbij.
Weinige zijn er die overwonnen de grenzen
Van het grote Licht wat schijnt ver voorbij.
Maar weet je, immer de inwoners,
Zoeken zulke zielen om in hun spoor te zijn.

Luister, Oh lieverd, leef naar mijn waarschuwing;
Zoek nimmer in hoeken maar in golven,
En als je vrij bent van je lichaam,
Hoor je het geluid van de roep van de bewakers
Heldere bellen door je wezen,
Vlieg terug naar je lichaam door de cirkels,
Ga niet door de voorbijkomende nevel in het midden.

Wanneer je binnengaat in de vorm, heb je gewoond in het,
Gebruik het kruis en de cirkel samen.
Open je mond en gebruik mijn stem.
Roep het Woord en je zal vrij zijn.
Alleen zij die van het Licht, hebben de grootste
Kans en hoop om de bewakers van de weg te passeren.
En dan moet hij bewegen door vreemde golven en hoeken
Die gevormd zijn in een weg niet gekend door de mens.

Luister, Oh Lieverd, en leef naar mijn waarschuwing:
Daag niet uit de bewakers op de weg.
Beter kan je zoeken en verzamelen je eigen Licht
En maak jezelf klaar om te passeren op de weg.

Licht is je uiteindelijke einde, Oh mijn Lieverd.
Zoek en vindt immer het Licht op je weg.